Geachte woordvoerders voor ELI van Pv/dA en VVD,
hierbij stuur ik ons pleidooi over ecologische duurzaamheid in dit dichtbevolkte land.
Dit is ook aan de formateurs en de fractieleiders toegestuurd.
Omdat u nu met slechts twee partijen bent is dit een historische kans het beleid structureel te veranderen.
En dat hoeft geen verslechtering te zijn.
Ik wens u veel gezondheid en een succesvolle regeringsperiode toe,
Jankees Vendrik.
voorzitter.
Ecologische Duurzaamheid per 25-10-2012.
Natuur is meer dan alleen het introduceren van een paar bijna uitgestorven korhoenders.
Juist met de “gewone” natuur gaat het erbarmelijk slecht. Ook de politiek begrijpt dat en de bakens moeten verzet worden.
Eind jaren zestig van de vorige eeuw waren er twee zaken die een hoofdrol hebben gespeeld bij de vorming van het huidige natuurbeleid.
Op een dag stond er op de voorpagina van de Telegraaf een indrukwekkende foto van een journalist die zijn fotorolletje kon ontwikkelen in het ernstig vervuilde water van de Rijn in Rotterdam. In één keer was het voor iedereen duidelijk dat het voor ons milieu vijf voor twaalf was geweest.
Enige tijd daarvoor was er in Slochteren een enorme gasbel gevonden en het was wel duidelijk dat daar een heleboel centjes mee zouden worden binnen gehaald. Centjes die ook konden worden aangewend voor het herstel van de natuur.
Kosten werden niet gespaard om het tij te keren. En zo gebeurde het dat de Staat der Nederlanden heel veel land opkocht en ze in beheer gaf aan Staatsbosbeheer. Toch stak R.Rense, in 1970 directeur van SBB, zijn hand op en zei dat “ Natuur niet beter is beschermd dan in particuliere handen.” En hij bedoelde daar niet SBB mee!
Met ieders instemming is het nu zover gekomen dat Staatsbosbeheer anno 2012 meer dan 250.000 hectares in beheer heeft. Nadrukkelijk in beheer want het eigendom is van de Staat der Nederlanden, en dat is net even wat anders. Dat de Staat der Nederlanden haar controlerende taak de afgelopen jaren ernstig heeft verwaarloosd ligt geheel aan haarzelf omdat zij toestond, ook door het benoemen van politieke ( CDA ) vrienden op cruciale posten, dat er een te grote verwevenheid kon ontstaan van politiek en beheer van natuurterreinen.
Het spreekt voor zich dat de directies van de TBO’s, Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en de Landschappen baat hebben gehad bij het benoemen van wat er allemaal fout ging, en wat zij in ruil daarvoor, terug moesten kunnen geven aan de natuur. Dus aan henzelf. Dat het daarnaast helemaal fout is gegaan in de rest van het buitengebied, heeft niet tot enige reactie van de TBO’s geleid. Zij hebben er alleen maar baat bij als het buiten hun gebieden helemaal fout gaat. Daar hoor je ze dus niet over.
Naast het onderbrengen van “natuur” bij Staatsbosbeheer heeft er op het platte land de afgelopen twintig jaar een enorme kaalslag plaatsgevonden. Een kaalslag die politiek werd gepromoot omdat de agrarische sector de motor was voor onze economische ontwikkeling. Een motor die geen ruimte meer liet voor welk wild plantje of beestje dan ook. Alles kwam ten dienste van melk-, graan en bloembollen-productie.
Onze koe is verworden tot een productie-unit die pakken melk uitstoot.
Op de veel te grote graanakkers groeit alleen nog dát gewas dat de winsten opstuwt. En tot slot meldt de krant anno 2012 dat de langste bloembollenroute niet meer ligt in de buurt van Lisse en Hillegom maar tussen Almere en Lemmer in de beide Flevopolders.
Ziehier waaraan de TBO’s hun bestaansrecht ontlenen.
Ik heb de afgelopen weken twee ritten gemaakt, één van Breda naar Drachten en een rit van Breda naar Hoorn. Ik heb totaal 680 km bio-industriële kaalslag gezien met daartussen enkele tienduizenden armetierige populieren, elzen en willigen.
Voor deze verschrikkelijke verminking van onze natuur is het geen oplossing meer de laatste eilandjes natuur op te kopen en deze “stepstones”, aan met elkaar te verbinden. Het is te laat omdat het natuurlijke leven tussen deze eilandjes onmogelijk is geworden.
Dat het zover is gekomen komt, omdat wij in onze jacht naar nog meer omzet, de vroeger nogal eens gehoorde zin: “tijdens uw verblijf op aarde mag u het beheer doen op uw gronden”, zijn vergeten. Ook zijn wij vergeten dat bij het woord beheer altijd het woord goed moeten worden verondersteld. Niet goed beheer is vernietiging van waarden.
En dus “ Moet het roer om. Radicaal om”.
En het kan ook om. Om te beginnen moet er 100.000 hectares grond, nu nog in beheer van Staatsbosbeheer, worden verkocht.
Verkocht aan burgers in Nederland. In porties van bijvoorbeeld vijf hectares. Elke hectare wordt verkocht voor een vaste prijs van euro 10.000,- per hectare. Dat levert de staat een miljard euro op. Plus de mindere kosten die het heeft voor het onderhoud van gebouwen , en de enorme besparing op personeelskosten van SBB. Alles bij elkaar ook enige tientallen miljoenen, per jaar, wel te verstaan.
Gaat de natuur dan niet verloren? Nee, want de burgers krijgen er bij de aankoop natuurlijk wel een aantal verplichtingen bij. Daar staat tegenover, dat zij op elke 5 hectare een blokhut voorzien van zonnepanelen mogen bouwen. Samen met nog een aantal ecologisch verantwoorde verplichtingen kan een geheel nieuwe, verfrissende situatie ontstaan.
Een deel van de opbrengst moet worden gebruikt om een regeling voor alle bedrijven op het platteland te maken die hen verplicht 2 procent van hun gronden op natuurlijke wijze te laten begroeien. Daar komt bij dat percelen niet groter mogen worden dan 10 hectares. Is een perceel groter dan tien hectare dan dient er een natuurlijk scheiding te worden aangebracht. Voor economisch zwakkere bedrijven moet er een soort bergboeren-regeling komen, die het hen mogelijk maakt toch een opbrengst te verkrijgen uit deze nieuwe natuur.
Dit is uw kans : “ Nieuwe natuur betekent natuur overal en niet meer alleen in reservaten”.
Jankees Vendrik.
VOORZITTER
VONI, Westbroekse Binnenweg 23, 3612 AG Tienhoven. KvK: 30261749.
Vereniging Onafhankelijke Natuur Informatie (VONI)
Eco-duurz 25-10-12 | Vereniging Onafhankelijke Natuur Informatie (VONI)